Yeni İzmir Gazetesi’nden Şaha Çimen’in haberine göre, 6 Şubat Kahramanmaraş merkezli depremden sonra yıkılan 11 ilin hayatta kalan sakinleri kendi yaşadıkları şehrin yıkıntıları altından başka şehirlere göç etmek durumunda kalmıştı. Başka şehirlere yerleştirilen depremzede vatandaşlara son derece iyi imkânlarla bakılıyordu. Ancak işin için yüzünü anlatan depremzede vatandaşlar, gittikleri yerlerde mülteci muamelesi gördüklerini, çevreden geçen insanların kötü laflarına maruz kaldıklarını ve en önemlisi yerleştirildikleri sosyal tesislerde kendilerine mobing uygulanarak tesislerden çıkarılmak istendiklerini anlattı.
Seferihisar Doğanbey’de de bulunan devlete ait sosyal tesislere yerleştirilen depremzedeler şimdi kendilerine uygulanan psikolojik baskıyla şehirlerine veya Kredi Yurtlar Kurumu’na ait binalara gönderilmeye çalışılıyor.
Karayolları Genel Müdürlüğü’nün Doğanbey Dinlenme Tesisleri’nde kalan depremzedeler, burada iş bulduklarını, iyi kötü bir düzen kurduklarını söyleyerek buradan ayrılmak istemediklerini bir süre daha burada kalmak istediklerini anlattılar.
“KONTEYNERLER HAZIR”
Malatya’da kalacak yer bulamadığı için İzmir’e gelmek mecburiyetinde kaldığını söyleyen bir depremzede, “Devlet bize konteynerlere geçebilirsiniz diyor. Buradakiler sizi KYK yurtlarına götüreceğiz, diyor. Biz sizi mağdur etmeyeceğiz deniliyor. Ama bir yerden bir yere sürüklenmek de bir mağduriyet. Ben Malatya’dan buraya 19 saate geldim. 2,5 ay ben Malatya’da kaldım. Çıkmadım kendi şehrimden. Gidecek bir yerim sığınacak bir yerim yoktu. Ben 42 yaşındayım. 42 yıldır bu devlete vergi veriyorum. Benim 40 yılda bir kere devlete işim düştü. İki yetim çocuğum var benim. Eşim yok. 2,5 ay Malatya’da kaldım. Oradan oraya oradan oraya… Sonra sağ olsun arkadaşım burada kalabileceğimi söyledi. 19 saatlik yoldan geldim iki çocuğumla” ifadelerini kullandı.
“KİMSE KOLLARINI AÇIP DA BUYUR GEL DEMEDİ”
Depremden sonra kendi şehri Şanlıurfa’dan buraya geldiğini söylen başka bir depremzede ise hem deprem zamanı yaşadığı sorunları hem de burada karşılaştığı muamele hakkında, “Ben 3,5 ay Urfa’da bir öğrenci pansiyonunda bir odanın içinde yatılı olarak aldım. Hem okul hem de pansiyon kapandığı için ben bugün İzmir’deki bu tesiste kalıyorum. Çevre illerin hepsi yıkıldı deprem zamanı. Urfa’da da ev bulamadım. Herkes oraya akın ettiği için. Kaldım öyle ortada. Mecburen geldim. Onu da minnet, ricayla aldılar. Başta almayacaklardı beni buraya. Biraz bizim zorlamamızla oldu. Kimse kollarını açıp da buyur gel demedi” dedi.
Yorumlar kapalı.