Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) tarafından açıklanan 2024 yılı İç Göç İstatistikleri, Türkiye’de iller arasında gerçekleşen göç hareketliliğinin boyutlarını gözler önüne serdi. 2024 yılında toplam 2 milyon 682 bin 673 kişinin iller arasında göç ettiği belirlendi. Bu rakam, Türkiye nüfusunun önemli bir kesiminin hayatını ve sosyal dinamiklerini etkileyen hareketliliği ortaya koyuyor.
İSTANBUL HEM EN ÇOK GÖÇ ALAN HEM EN ÇOK GÖÇ VEREN İL OLDU
Göç hareketliliğinde İstanbul yine merkezi bir rol oynuyor. 395 bin 485 kişiyle en çok göç alan il olan İstanbul, aynı zamanda 369 bin 453 kişiyle en çok göç veren il konumunda. Başkent Ankara ve İzmir ise göç alan ve veren iller arasında ikinci ve üçüncü sırada yer aldı. Bu durum, büyükşehirlerin sunduğu iş ve yaşam fırsatlarının yanı sıra bu şehirlerde yaşamanın getirdiği zorlukların da göçü tetiklediğini gösteriyor. En az göç alan ve veren iller ise Ardahan, Bayburt ve Tunceli gibi nüfusu daha az olan bölgeler olarak dikkat çekti.
GENÇ NÜFUS GÖÇÜN ANA DİNAMİĞİ
Türkiye’de göç eden nüfusun yaş grubu incelendiğinde, 20-24 yaş grubunun 549 bin 43 kişi ile en yoğun göç hareketliliğine sahip olduğu ortaya çıktı. Bu genç yaş grubunda göç edenlerin çoğunluğunu kadınlar oluştururken, erkeklerin oranı da oldukça yüksek seviyelerde seyrediyor. Gençlerin eğitim, iş bulma ve daha iyi yaşam koşulları arayışı nedeniyle büyük şehirler başta olmak üzere farklı illere yöneldiği gözlemleniyor.
GÖÇÜN BAŞLICA NEDENLERİ
Göç nedenlerine bakıldığında, hanedeki fertlerden birine bağımlı göç, 2024 yılında en çok tercih edilen nedenler arasında yer aldı. Bunun yanı sıra, daha iyi konut ve yaşam koşulları arayışı ile eğitim sebepleri de göçün temel dinamikleri arasında bulunuyor. Özellikle erkekler arasında daha iyi konut ve yaşam koşulları öncelikli neden olurken, kadınlarda bağımlı göç ve eğitim daha ön planda. 20-24 yaş grubunda ise eğitim, göçün en önemli sebebi olarak öne çıkıyor.
TÜRKİYE’DE GÖÇÜN SOSYAL VE EKONOMİK YANSIMALARI
Bu göç hareketliliği, Türkiye’nin demografik yapısı, iş gücü piyasası ve eğitim sistemi üzerinde önemli etkiler yaratıyor. Büyükşehirlerin nüfus yükünün artması, sosyal altyapıya ve konut ihtiyacına yönelik taleplerin yükselmesi gibi sonuçlar doğuruyor. Öte yandan, göç veren illerde nüfusun azalması, özellikle genç nüfusun göçüyle birlikte ekonomik canlılığın düşmesine neden olabiliyor. Bu durum, bölgesel kalkınma politikalarının ve göç yönetim stratejilerinin önemini bir kez daha ortaya koyuyor.
