Omar M. Yaghi, 1965 yılında Filistinli mülteci bir ailenin çocuğu olarak Amman, Ürdün’de doğmuştur. Elektriksiz ve sınırlı temiz suya erişimi olan bir evde büyüyen Yaghi, 15 yaşında babasının teşvikiyle Amerika Birleşik Devletleri’ne taşınmıştır. Çok az İngilizce bilmesine rağmen Hudson Valley Community College’da derslere başlamış ve daha sonra SUNY Albany Üniversitesi’ne geçerek üniversite eğitimini tamamlamıştır.
Yaghi, Illinois Üniversitesi, Urbana-Champaign’da yüksek lisans eğitimine başlamış ve 1990 yılında Walter G. Klemperer danışmanlığında doktora derecesini almıştır. Harvard Üniversitesi’nde Prof. Richard H. Holm ile Ulusal Bilim Vakfı Doktora Sonrası Araştırmacısı olarak çalışmıştır (1990-1992).
Akademik kariyeri
Omar Yaghi, kariyerine Arizona Eyalet Üniversitesi’nde öğretim görevlisi ve yardımcı doçent olarak başlamış (1992–1998), ardından Michigan Üniversitesi’nde Robert W. Parry Kimya Profesörü (1999-2006) olarak görev yapmıştır. 2007-2012 yılları arasında California Üniversitesi, Los Angeles’ta Christopher S. Foote Kimya Profesörü olmuştur. 2012’den itibaren Kaliforniya Üniversitesi Berkeley’de James ve Neeltje Tretter Kimya Profesörü olarak görev yapmaktadır. Berkeley Küresel Bilim Enstitüsü’nün kurucu direktörüdür ve Lawrence Berkeley Ulusal Laboratuvarı Kavli Enerji NanoSciences Enstitüsü ile BASF California Araştırma Birliği’nde eş direktörlük yapmaktadır.
Moleküler dokuma alanına öncülük etmiş
Yaghi, moleküler yapı taşlarını güçlü bağlarla birleştirerek açık çerçeveler üretme alanında yeni bir kimya disiplini olan retiküler kimyaya öncülük etmiştir. En tanınmış çalışmaları arasında; metal-organik çerçeveler (MOF), zeolitik imidazolat çerçeveler (ZIF) ve kovalent organik çerçeveler (COF) yer almaktadır. Bu malzemeler, yüksek yüzey alanları ve düşük kristal yoğunlukları ile dikkat çeker. Yaghi ayrıca moleküler dokuma alanına öncülük etmiş ve COF-505 ile atomik ve moleküler seviyede dokunan ilk materyali üretmiştir.
Yaghi’nin geliştirdiği malzemeler, hidrojen ve metan depolama, karbondioksit yakalama ve depolama ile çöl havasından su toplama gibi temiz enerji teknolojilerinde kullanılmaktadır. 2000-2010 yılları arasında dünyada en çok atıf alan ikinci kimyager olarak tanınmıştır.
2025 yılında Susumu Kitagawa ve Richard Robson ile birlikte, metal-organik çerçeveler alanındaki çalışmaları nedeniyle Nobel Kimya Ödülü’nü kazanmıştır.
