Geçip giderken hayat
Geçip gidemiyorum
Toprağa bakıyorum bazen
Çok zaman gökyüzüne
Aslına bakarsan pek bir hayalim yok
Hayattan öyle büyük beklentilerim de
Sanma ki yaşamayı sevmiyorum
Öyle çok seviyorum ki hem de ölesiye
Şiiri ocağa koyuyorum her sabah mesela
Chopin’ı karşıma
Vermeer’in İnci küpeli kız tablosunu tartışıyoruz
Ben masum olduğunu söylüyorum
O, böyle de bakılmaz ki diyor
Boşver küpelerini, aldanma sen yine de dinle…
Son zamanlar fark ettim de
Ben de gülünce sanki pek bi güzelim
Geçen üstünüze afiyet yine bir fotoğraf çekindim
Bluzumun omzu düşmüş
Yaşlı amca ahaliye gösterip
Böyle de edepsiz olunmaz ki, demiş
Edeplilik örtünmekse
Vallahi tillahi kalbimin kapısı sımsıkı örtülü
Misafir kabul etmiyorum içeriye
Sanmayın ki kimseyi sevmiyorum
Öyle çok seviyorum ki
Nezaketten hiç vaz geçmeyecek kadar hem de
Biliyor musunuz valizimi açtım geçen yine
Baktım ki bir valiz kelime döküldü yerlere
Toplamaya çalışıyorum olmuyor
Buruş buruş ütüsü bozulmuş
Ne yapsam intizamlı durmuyor
Susup onları kullanmadığım için kırgınlar mı ki bana
Boş ver Almina sen sadece gül
Hadi valizi geri toparla…
